برای اینکه عناصر بتوانند به درون گیاه نفوذ پیدا کنند باید به صورت یون جذب شوند. از طرفی یونها به دلیل باردار بودن نمی توانند به صورت آزاد از عرض غشای سلولی سلولها عبور کنند. به همین دلیل انتقال آنها از طریق پروتئین های غشایی انجام می شود که نقش انتقال دهنده در سلولهای گیاه دارند. این پروتئین ها با ایجاد پیوند به یونها متصل می شوند و این اتصال, تنها به یونهای ویژه خود مربوط می شود و هر پروتئین, مسئول انتقال یک یون ویژه هستند. دو عامل فشار ریشه ای و تعرق برگ سهم بسزایی در جذب یون ها و انباشتگی در درون سلول ها ایفا می کنند. به صورت کلی جذب فلزات و انتقال به درون گیاه, به صورت زیر است:

• برخی از یون ها جذب سطح ریشه می شوند
• فلزات و یونهای جذب شده از طریق ناقلین از عرض غشا سلول عبور می کنند و به درون سلولهای ریشه می رسند
• برخی از یونها در سلول در قسمت واکئول به صورت غیرمتحرک در می آیند
• فلزات متحرک به درون آوند چوبی ریشه منتقل می شوند
• فلزات از بافت ریشه به قسمت های هوایی می روند